Жирийн амьдрал

Энэ долоо хоног гэж энэ сар тэр чигээрээ хүмүүсийн төрсөн өдөр, төрөл бүрийн хүлээн авалт үдэшлэгээр дүүрэн байна даа. Гадуур шинэ жилийн уур амьсгал ороод би өөрөө өөртөө ч гэсэн тэр уур амьсгалыг оруулах ёстой эсэхдээ эргэлзэн зогсоно. Ямартаа ч удахгүй болох ЯМОХ-ын шинэ жилд оюутан залуусаа ирээрэй гэж уриалъя. Ёстой гоё гоё сьюрприз бэлдээд байж байя.

Баахан бялуунууд. Бүгдээрээ нэг хүний төрсөн өдөрт зориулсан гээд бод доо. хэхэхэ

Өчигдөр аймаар эрт унтав. Тэр нь шөнийн 2 цаг. хэхэ. Гэхдээ өнөөдөр хичээлгүй байсан тул аймаар орой босов. 12 цаг. Өглөө үсчинд захиалга өгчихсөн байсныг хэлэх үү, хоцорсондоо баахан бантаад, өглөөний цайгаа ч уулгүй гэрээсээ гарлаа. Замдаа үсчин рүүгээ утасдтал өдрийн завсарлагаатай байгаа тул цагийн дараа ирнэ үү гэдэг юм байна. Өө ашгүй ашгүй гэж бодоод замаараа ТООХО гэдэг талхны дэлгүүрээр орж өглөөний цайгаа уув. Энд ч бас шинэ жилийн уур амьсгал орчихож. Санаа алдав... Гадаа сандал дээр суугаад талхаа идэх гэтэл хажууд нэгэн эмээ ирээд суудаг юм байна. Бас яаж дуугүй идээд байх вэ гээд "Өнөөдөр тэнгэр их сайхан байна шүү"(Ямар Англичууд биш дээ) гээд яриа эхэлтэл "Тийм байна" гээд цаашаа харчихав. Би бантсандаа дэмий л талхаа мэрсээр амтыг нь ч мэдэрсэнгүй. Ингээд бодлоо, Япон хүмүүс яагаад яриа өрнүүлэхдээ ийм муу юм бол гэж... Эсвэл миний анхны асуулт буруу байсан уу?

Үсчиндээ очоод 1 цаг хүлээдэг юм байна. Одоо яая гэхэв өөрөө унтаад хоцорсон тул... Ингээд л энэ өдрийн план бүхэл бүтэн 2 цагаар зөрлөө дөө. Үсээ тайруулаад бас будуулах ёстой байтал тайруулахаас өөр үйлчилгээ хийлгэж чадсангүй. За яахав орой дахин ирээд хийлгэе.

Азабү-Жүүбан буудал руу явлаа. Энэ хавьд бөөн ЭСЯ-ууд байдаг болохоор метрон дотор дипломатч байрын гадаад хүмүүстэй байнга тааралдана. Тэгээд л нөгөө хэд маань ярьж эхэлнэ дээ. Тэгээд л би бас бодно. Гадаадууд яагаад ийм ярихдаа сайн байдаг юм бол, гэж.
Түрүүний эмээг бодлоо.

Буцаад Кичижожи(миний амьдардаг газар) ороод үсчин рүүгээ зүглэв. Гэтэл замдаа өвлийн хувцас муутайгаа гэнэт санаж, дэлгүүрээр орон ноосон цамц авлаа. Заддаа, 12 сарын хямдралыг хүлээе гэж шийдсэн юм сан... Дүүрсэн хэрэг, даараад байна.

Үсчиндээ очоод бас 30 минут хүлээж, арай гэж үсээ будуулж аваад найзынхаа төрсөн өдөр лүү яарав. Найздаа баяр хүргээд, энэтхэг хоол ба БЯЛУУ идээд гэр лүүгээ яарав.



Энэ хүртэл миний жирийн л амьдрал өрнөлөө.

21:00 цаг. ЯМОХ-ын цахим хурал эхлэв. Бид хэд долоо хоног бүрийн Пүрэв гаригт цахим хурал хийдэг юм л даа. Сургууль болон байр энд тэнд оюутнуудын хувьд Яахуу! мессэнжэр шиг аминд ордог зүйл алга. Өө бас gmail-г ч дурдахгүй байхын аргагүй. Бидний хурал 2 цагийн хугацаатайгаар үргэлжилж 12-р сарын 8-нд болох Хаврын Баяр 2008-ын Зохион Байгуулах Комиссын хуралд ярих ёстой асуудлаа хэлэлцэв. 100 хувийн ирцтэй байсан болохоор их баярлууштай байлаа. Манай шинэ Удирдах Зөвлөлийнхөн ч үнэхээр шуурхай ажилдаа орж байх шиг байна даа. Төрөл бүрийн сайхан сайхан саналууд гарч ирээд, өөрсдийн саналаар тэдгээр ажлуудаа хариуцаж авч байх юм. Энэ жилийн ЯМОХ ч хүчтэй шүү, мэдээж үүнийг уншиж байгаа бүх оюутан залуус маань идэвхтэй оролцвол шүү дээ.

ЯМОХ-ын тэргүүн буюу "дарга" болно гэдэг, бусдыг зохион байгуулах, удирдах чадвар заавал шаардагдана. Хааяа яахаа мэдэхээ болих үе, мухардалд орох үе, шаналах үе их л гарах юм. Дөнгөж сар гаруй хугацаа өнгөрч байхад зөндөө л шаналаад авлаа. Өдөрт ЯМОХ-ын талаар бодох цаг маань хичээл хийх цагаас маань их гарчих гээд байна. Болж байна уу үгүй юу... Дахин 1 сар болох юм бол арай гайгүй болох биз дээ. Та бүхэн маань намайг болон манайхныг дэмжээрэй.

Бичмээр зүйл их л байна. Та бүхнийг залхаагаад яах вэ. Маргааш үргэлжлүүлье...


To be contiuned...