Уучлал энэрэл

      Ойрд дипломын ажил бичээд бие болон сэтгэл санааны хувьд тийм ч их тогтвортой байсангүй. Жижиг сажиг зүйлээс ч томоохон хэмжээний цохилт болон дарамтыг хүлээн авах нь их байв. Яг ийм л үед энэ бүхнээ гаргаж хаяхгүй бол дотроо хадгалсаар нэг л өдөр дэлбэрэх байлгүй хэмээн дэлгэц рүүгээ зүглэсэн минь энэ.

      Өнөө өглөө миний бие тэнхээ тийм ч сайн байсангүй. Босъё гээд босч чадахгүй, бие өвдөөд өглөөжингөө орондоо хэвтэв. Энэ тухайгаа хүнд хэлэх эсэхээ жаахан эргэлзсэнээ, фейсбүк дээр хамаг бүхнээ дэлгээд хаячихлаа. Аль болох муу муухайг бичихгүйг хичээдэг ч өнөөдөр тэссэнгүй, бичиж орхив. Гэтэл хэд хэдэн найз болон танилаас маань мессэж, мөн утас ирдэг юм байна. Тэр дунд холбоо бариагүй хэдэн сар болсон нэгэн танил маань хүртэл байлаа. Дахин дурсмааргүй байвч, хамгийн сүүлд түүнтэй уулзахдаа маш эвгүй байдлаар салцгаасан юм. Хүнд тэгж их гомдож, дургүй болдоггүй ч миний сэтгэлийг маш томоор сэвтээж, итгэлийг минь алдсан түүнийг тэр үед би лав уучилж чадаагүй юм даг. Гэтэл өнөө өглөө "Зүгээр зз?" хэмээн мессэж илгээхэд нь өөрийн эрхгүй нүдэнд нулимс цэлэгнэн, өмнө болсон бүх зүйлийг мартах шиг л болсон.

      Ингээд би уучлал, өршөөлийн талаар бодож эхэллээ. Нэгэнт л ингээд уучилчих байсан юм бол юуны тулд "үл уучилна" вэ? Хэрэв тэр мессэж ирээгүй бол би тэр хүнийг уучлах байсан болов уу? Ер нь хүнийг уучлана гэж юу юм бэ? Хүн юуны төлөө хүнд гомдож, хүнийг үзэн яддаг юм бол? Өрөөндөө байгаа Библийг нээж үзлээ,

Матай 18:
21 Дараа нь Петр ирж Түүнд
-Эзэн, ах дүү маань миний эсрэг нүгэл үйлдэхэд би хэдэн удаа түүнийг уучлах вэ? Долоон удаа юу? гэхэд нь
22 Есүс айлдсан нь
-Би чамд долоон удаа гэж хэлэхгүй. Харин дал дахин долоон удаа гэж хэлье.

Матай 6:
14 Учир нь, хэрэв та нар хүмүүсийн алдааг уучилбал тэнгэрлэг Эцэг тань та нарыг мөн уучилна.
15 Харин хэрэв та нар хүмүүсийг уучлахгүй бол Эцэг тань мөн та нарын алдааг уучлахгүй.

(Монгол орчуулгыг http://mongoliabible.blogspot.com/2008/01/mt6.html -с)

      Библид бичсэнээр бол, "дайснаа" уучлах нь сайн үйл, уучилснаар сэтгэл санаа сайхан болно гэхээсээ илүү "Эзний өршөөлийг хүртэхийн тулд бусдыг уучлах хэрэгтэй", "Бусдыг уучлахгүй бол Эзэн чамайг уучлахгүй" хэмээн хүмүүсийн Эзэндээ итгэх итгэлийг нь "өршөөх" хэмээх үйлдэл болгон өөрчилж байгаа юм болов уу (Энэ талаар миний мэдлэг хомс тул итгэгч нарт зохисгүй санагдвал уучлаарай).

      Коран судрын талаар жаал хайж үзлээ.

The repayment of a bad action is one equivalent to it. But if someone pardons and puts things right, his reward is with Allah… (Qur'an, 42:40)
…. But if you pardon and exonerate and forgive, Allah is Ever-Forgiving, Most Merciful. (Qur'an, 64: 14)

хэмээн Аллахын хайр энэрэлийг хүртэхийн тулд, түүний өршөөлийг хүртэхийн тулд бусдыг ч бас уучил гэсэн байгаа юм. Мэдээж энэ өршөөл маань Лалын шашинтнуудад л зөвхөн хамаарна гэдгийг дурдах хэрэгтэй болов уу.

      Ингээд эцэст нь Бурханы сургаалийн талаар бодож үзлээ. Харамсалтай нь яг Бурханы сургааль яаж бичигдсэн талаар надад баримт олдсонгүй. Харин өнгөрсөн жил маш том завшаан гарч Дээрхийн Гэгээнтэн 14-р Далай Ламтай ярилцсанаа саналаа. Өнгөрсөн оны хавар гарсан Түвд дэх үймээний талаар асуух зүйл их байсан ч, улс төрийн холбогдолтой асуулт шууд асуух нь зохисгүй мөн ашиггүй гэдгийг мэдээд "Хүн өөртөө болон өөрийн хайртай хүмүүсийг зовлонд унагасан "этгээдийг" хэдэн удаа уучлах ёстой вэ? " гэж Ертөнцийн эзнээс Петр асуусантай яг ижил асуултыг асуусан юм байна. Мэдээж хувь хүний хувьд дагаж мөрдөх зүйл гэдэг үүднээс, нөгөөтэйгүүр "Та Хятад улсыг үзэн ядаж байна уу? " гэдгийг тойруулан асуусан нь тэр. Дээрхийн Гэгээнтэн үүнд "Хүнийг үзэн ядах, өршөөхгүй байна гэдэг хүнээс маш их энерги, хүч шаарддаг. Ийм муу энергийг тээснээр хүн оюун билиг болон бие махбодийн хувьд доройтож, зөв бодол санаагаа алддаг. Үүний оронд яагаад ийм зүйл болов, одоо хэрхэх вэ хэмээн болж өнгөрсөн үйл явдлын талаар бясалгах нь зүйтэй болов уу" хэмээн хариулсан юм. Юутай үнэн, юутай ухаалаг, мөн юутай "дипломат" хариулт вэ хэмээн би дотроо бодов. Улс төрийн хувьд хэнийг ч гомдоохгүй, гэвч бас алсын бодолтой хариулт болсон. Цаашид ч Дээрхийн Гэгээнтэн энэ хариултаа л өгсөөр байх болно. Хувь хүний мөрдөх ёстой сургаалийн хувьд ч тэр, шинжлэх ухааны үндэслэлтэй, хүний өөрөө зөв шийдвэр гаргах эрх чөлөөг хүндэлсэн номлол юм болов уу.

      Дэлхий дээр орших маш олон шашны зөвхөн гурвыг нь л авч үзлээ. Гэвч тус бүртээ дэндүү агуу, дэндүү гүн тул харьцуулал хийхэд хэцүү л юм. Гэвч аль ч шашных нь хувьд "өршөөж уучилна" гэдэг хүний байгалийн "жам"-тай тэрсэлдсэн үйл гэдгийг хүлээн зөвшөөрч, ямартаа ч "уучилсан" гэж бод, яваандаа бага багаар тэр муу муухай алга болж, нэг л мэдэхэд жинхэнэ утгаараа уучилсан байх болно гэж сургасан юм болов уу. Гагцхүү тэрхүү "уучилсан" гэсэн бодолд хүрэх аргачилал нь Библи болон Коранд бол "Бурхан"-д итгэх итгэл, Бурханы сургаальд бол "сайн сайхнаар амьдрах"-ын тулд хэрхэх талаар байдгаараа л ялгаатай юм болов уу.

      Дахин өөрийн бодолдоо эргэн ирлээ. Хүнд дургүй болж, уучлахгүй байх нь ийм их энергий шаарддаг юм бол, бусдад санаа тавьж бас тавиулж, халамжлуулах ийм их аз жаргалтай зүйл юм бол "Хүнд дургүй болж чаддаггүй" байсан 5 жилийн өмнөх би, "Хүнд дургүй болж сурсан" өнөөдрийг хүртэлх би яг одоо "Хүнийг хайрлаж өршөөж сурах" би болохоор шийдлээ. Хайр байвал тэнд өршөөл оршино. Хайр ямар дундрах биш, харамгүйгээр би түгээх болно.