Экс даргын анхны бичлэг

12-р сарын 1. Өнөөдөр миний амьдралын бас нэгэн шинэ гараа.
Өнөөдрөөр маш олон зүйлийг эцэслэж, маш олон зүйлийг эхэлж байна.
Блогоо ч шинэчлэе гэж бодлоо.
Урагшлаад байж дээ!!

Зуны амралт

Оюутнуудын шалгалт шүүлэг дуусаад, бүгд л сайхан амарч байгаа харагдах юм. Гэтэл миний хувьд амралт гэхэд хаашаа ч юм, үгүй гэхэд хаашаа ч юм өдрүүд үргэлжилсээр... Манай факультетын шалгалтууд бүгд 9 сард. Тэр хүртэл уг нь хичээлээ сайн хий гэж цаг гаргаж өгсөн гэлтэй. Гэсэн хэдий ч ийм сайхан зун болж байхад өдөржингөө хичээлээ хийгээд гэртээ суух бас хайран. Гадуур зугаалж, найз нөхөдтэйгээ уулзахдаа ч яах вэ, шалгалтынхаа талаар түр мартаж байгаа юм. Гэвч гэртээ ирээд цаг болон хуанлигаа харуут л дотор бөөн үүл хураад унтахад ч бэрх боллоо. Ай даа, зовлонгийн түргэн нь дээр гэдэг, шалгалт хурдан болоосой.

Ойрдоо найз нөхөдтэйгээ цагийг их сайхан өнгөрөөж байна. Сүүлийн хэдэн сар сэтгэл шаналгасан нэгэн асуудал бага багаар шийдэгдэж сэтгэл амраана. Шинэ сар ч эхэллээ, шалгалт болоход ч яг сарын хугацаа үлдлээ. Оюутны Холбооны маань ажлууд ч ар араасаа ундарсаар л байна. Үүнийг дагаад миний энерги ч гэсэн бага багаар цэнэглэгдсээр... Маргааш нэг Ханаби, долоо хоногийн сүүлээр бас нэг Ханаби үзэхэд бол бүрэн цэнэглэгдчих байх.
За тэгээд бусад оюутнууд маань ч гэсэн амралтаа сайхан, үр дүнтэй өнгөрүүлнэ байх гэж найднам. ЯМОХ-оос зохион байгуулах Зуны WORKSHOP-т ч гэсэн идэвхтэй оролцоорой!!


Точиги муж, Насүд байдаг "Тэнгэр" амралтын газарт Япон хүүхдүүдийн хамт гэр барьж, бууз хийж идэв. Миний чимхсэн буузыг олоорой...

Сүмида дүүргийн Ханаби үзэв. Үзсэнийхээ дараа Токио Дом оров оо гэж...

Поонёо, Поонёо, Поонёо... Хэтэрхий их моодонд ороод байхаар нь аргагүйн эрхэнд ийн урлав...

Коохай нарын хамт Парламентын ордон үзэв... Түүнийхээ дараа Роппонгид гарч буй үзэсгэлэн үзлээ.

Зүүн: Уутыг нь онгойлгонгуут гэрэлтдэг саван.

Баруун: Шоколад??? Биш юм аа. Усаар норгонгуут харагдаж байгаагаасаа 5 дахин их хөрс болдог шидэт эд дээ...

За энэ бол тайлбаргүй...

Энэ бүхнийг бодитоор үзэхийг хүсвэл 第12回企画展：「デザインスクールリーグ2008　デザインと新価値創造展」 http://www.designhub.jp/exhibition.html

Шибүяагийн "Алим" дэлгүүр

Хахаха. Аргагүй л зун юм даа...

Лааны гэрэл дэх нэгэн үдэш

        Одоогоос яг жилийн өмнө бүх гэрлээ унтраагаад, лааны гэрэлд нэгэн үдшийг өнгөрүүлж билээ. 6-р сарын 22-н жилийн хамгийн богино шөнөтэй өдөр болоод ч тэр үү, энэхүү шөнийг онцгойгоор өнгөрүүлэх ёстой юм шиг санагдсан биз... гэж худлаа яриад ч яах вэ.

        ｢100万人のキャンドルナイト｣ http://www.candle-night.org/ Энэхүү үйл ажиллагаа нь атомын цахилгаан станцыг хэт их тоогоор бариулж байсан АНУ-ын ерөнхийлөгч Ж.Бушийн эсрэг Канадад болсон "Сайн дураар тогоо таслах хөдөлгөөн"-өөс эхлэлтэй аж. Нэгэн Япон эр энэ санааг нь өлгөн авч бүх нийтээрээ тогоо тасалж чадахгүй ч гэлээ, 21-ний өдрийн 18-с 20-н цагийн хоорон дах хоёрхон цаг ч болсон бүх гэрлээ унтрааж, лаагаа асаацгаая хэмээн уриалсан юм байна. Би ч гэсэн хоёр дох жилдээ энэхүү үйл уриаг нь дэмжээд лааны гэрэлд өнөөдрийн үдшийг өнгөрүүлж байгаа нь энэ билээ. Энэхүү уриан дор газар бүр төрөл бүрийн үйл ажиллагаанууд зохиогддог. Түүний нэгэнд нь оролцоод түрүүхэн гэртээ орж ирлээ.

        Та шөнийн Токиогийн Цамхагийг гэрэлгүйгээр, хав харанхуйгаар харж байсан уу? Би түүнийг нь хараад ирлээ. Шиба цэцэрлэгт хүрээлэнд олон хүмүүс цугларч, тус бүр гартаа лаа барьсан байна. 20 цагт Токиогийн цамхаг унтарч, зөвхөн лааны гэрэл л орчныг гэрэлтүүлнэ. Тэрхүү гэрэлд эгшиглэх төгөлдөр хуурын уянгалаг эгшигт хүн бүр уярана зогсоцгооно. Романтик гэж жигтэйхэн. Гэвч цамхагийн гэрэл унтрамагц миний дотор ч гэсэн хаа нэгтээ бас нэгэн гэрэл унтарсан мэт санагдав...

        
Гэртээ ирлээ. Үргэлжлүүлэн лааны гэрэлд энэхүү блогоо бичэн сууна. Анх хэрхэн энэхүү хөдөлгөөн гэх мэт ярвигтай зүйлсийг мартаад, зүгээр л сайхан лаагаа асаагаад сууж байгаа нь энэ. Та ч гэсэн гэрлээ унтраагаад, лааны гэрэлд цагийг сайхан өнгөрөөвөл ямар вэ? Энэхүү хөдөлгөөн маань 7-р сарын 7-н хүртэл явагдах юм байна лээ. Лааны гэрэлд та ном уншиж болно, дуртай хөгжмөө ч сонссон болно, эсвэл хайртай хүнтэйгээ үдшийн зоог барьсан ч болно шүү дээ. Мөн дээрх веб хуудсаас өөрийн ойр хавьд болж байгаа үйл ажиллагааг олж хараад, очоод үзээрэй.

        

Зээ, хэд хоногийн өмнө арай гэж өөрийн гэсэн цагаа өнгөрүүлэх завшаан тохиолоо. Акасака хавьцаа түр ажилтай байсан тул тэр хавиар алхахаар шийдлээ. Сонирхолтой барилга байгууламж, цэцэг мэцэг харангаа Үндэсний Шинэ Урлагийн Төв(国立新美術館) рүү чиглэв. Тэнд Emily Kame Kngwarreye хэмээх Австралийн уугуул иргэний үзэсгэлэн гарсан байлаа. 80 шахуу насандаа анх удаа бийр атган, зураг зурж эхэлсэн тэрбээр насан эцэслэх хүртлэх 7 жилийн хугацаанд маш олон гайхалтай бүтээлийг туурвисан юм байна. Энэхүү эмэгтэйн зураг нь нэг л өвөрмөц, харж зогсож байгаад л зурганд нь сорогдоод орчих гэж байгаа юм шиг сэтгэл төрсөн. Урлагийн талаар сайн мэдэхгүй ч ямартаа ч өнгөний хоршил, зохицол гэж ёстой гайхамшигтай !! 7-р сарын 28 хүртэл тул та яаараарай. За тэгээд хэдэн зураг толилуулаад тэмдэглэлээ өндөрлөе.

            Ажисаи цэцэг... "Сэтгэл хоёрдох", "Араар тавих" гэх мэт утгыг агуулдаг гэсэн ；ｐ
            Үндэсний Шинэ Урлагийн Төв


            Бодлого Судлалын Улсын Институт

Өнөөдөр

Ойрд байнга тэмдэглэл бичих гээд байдаг боллоо. Ямар нэгэн онцгой үйл явдал болоод түүнийгээ бичих гэж яардаг бол бас ойлгох сон...

Хаврын Баяр 2008 дууссанаас хойш өөрийнхөө амьдралын хэмнэлд эргэж орох гэж их оролдож байна. Нэг л болж өгдөггүй ээ. Нэг сайхан тухтай суугаад бодож цэгцлэх хэрэгтэй юм шиг. Өдөр болгоны жижиг сажиг ажлуудаа бүгдэнг нь хойш тавиад тухтайхан шиг суухгүй бол. Шинэ байрандаа нүүж ирээд нэг л төвхнөж өгөхгүй нэг хэсэг бас баахан сандарсан. Одоо л нэг хүн амьдардаг юм шиг болж байна даа. Тэгж байгаад гэртээ нэг тухтай кино үзнэ ээ.

Өнөөдөр нэгэн сэтгүүлд ярилцлага өгөхөөр Монгол Таунд очлоо. Rough Dessin (http://r-sns.com/) гэдэг ВИМО шиг сайт байдаг юм байна. Тэндээс гаргадаг сэтгүүл бөгөөд, бүх нийтлэл болон эхийг нь оюутнууд бэлтгэдэг юм байна. Өнөөдөр ирсэн зурагчин нь ч гэсэн 2-р курсын оюутан гэнэ. Ярилцлага маань Азийн соёлыг танилцуулах буланд гарах бөгөөд, өөрийн дуртай Монгол хоолны газраа очоод, Монгол хоол танилцуулах ёстой байлаа. Монгол Тауны маань хоол Монголоос ирсэн бид хэдэд хамгийн ойрхон, хамгийн амттай хоол болохоор сонгосон юм л даа. Яг л гэртээ байгаа юм шиг байдаг болохоор их сайхан. Өлзий эгчдээ баярлаж явдаг шүү. За тэгээд хоолоо захиалаад л тайлбарлаж гарлаа. Захиалсан хоол маань бууз хуушуур, шарсан хавирга, нийслэл салат. Сурвалжлагч оюутан маань асууж байна. " Энэ хоолыг ямар үед иддэг вэ?"

Бодоод байсан чинь бууз хуушуур, нийслэл салатыг гэрт бол зочноо дайлах, эсвэл баярын үеэр хийдэг хэрнээ гадуур бол зүгээр л түргэн хоол шиг л иддэг. Ямарсайндаа л онигоон дээр хуушуур бууз гарч ирэх вэ дээ, нэн ялангуяа оюутны талаарх онигоон дээр. Сонин байгаа биз, гэрт бол хүндэтгэлийн зоог, гадуур бол түргэн хоол... Би эргээд асуулаа. "Японд ийм хоол бий юу ?"

Өнөө хоёр маань хариулж мэдсэнгүй. Түргэн хоол гэвэл ч "онигири" бий л дээ. Гэхдээ зочноо онигиригээр дайлдаггүй нь лавтай. За ямартаа ч өмнө нь бодож үзээгүй зүйлээ бодоод авлаа.

Хоолоо танилцуулж дуусаад миний талаар болон, оюутны холбооны маань талаар асуув. Өө ёстой ярьж өгсөн дөө. Хаврын Баяраа ингэж хийлээ, одоо ийм ажил төлөвлөөд хэрэгжүүлж байна гээд л. Сэтгүүлийг маань олон оюутан залуус уншаасай. Тэгээд бидэнтэй нэгдээсэй.

Сүүлийн үед оройдоо заавал хөгжим сонсож байж унтдаг болоод байгаа. Өмнө нь огт мэддэггүй байсан хамтлаг дуучны бүтээлүүдийг санамсаргүй байдлаар олж сонсоод, түүндээ дуртай болоод л... Өнөөдрийн хувьд Fishmans гээд намайг төрсөн жил байгуулагдсан нэгэн хамтлагийн дуунуудыг сонсож баяслаа. Нойр ч хүрж байна.

Юутай ч тэдний "いかれた baby" гэдэг дууг нь толилуулъя.

Сүүлийн хэдэн сар

Нэг мэдсэн тэмдэглэлээ бичээгүй бүтэн хоёр сар болчихсон байна. Энэ хугацаанд юм юм л болж өнгөрлөө. Хаанаас нь эхэлж бичихээ ч мэдэхгүй юм... За яахав, хамгийн сүүлийн үеийн мэдээнээс эхлэе.
Өнгөрсөн 5-р сарын 4-н болон 5-ны өдрүүдэд Хаврын Баяр 2008 маань амжилттай зохион байгуулагдлаа. Тухайн өдөр бусад нөхдийгөө бодвол "харьцангуй" завтай байсан болоод ч тэр үү, нэг л юм хийсэн гэсэн сэтгэл ханамжгүй өндөрлөв. " Хаврын Баяр ямар болсон?" гэж хүмүүс асуухаар нь дэмий л "Дажгүй" гэхээс өөр хэлэх зүйл олдсонгүй. Ийм байдлаар бүхэл бүтэн долоо хоног явдаг юм байна. Нэг л биш ээ. Шинэ зүйл хийх эрч хүч ч олддоггүй, нөгөө л "Хаврын Баярыг сайхан зохион байгуулж чадсангүй" гэж дэмий л өөрийнхөө чадваргүйд гомдон суув.

Нэг өдөр сэнпаидаа дотор байгаа бүх хар зүйлээ нээлээ. "Тэр өдөр завтай байна гэдэг чинь л "Хаврын Баяр" амжилттай болсны шинж биш үү" гэж... Бодоод үзсэн тухайн өдөр хүн бүр өөр өөрсдийн хариуцсан ажлаа маш сайн хийцгээж, ямар нэгэн асуудал гараагүй юм байна. Өнөөг хүртэл 6 сар хичээж ирсний үр дүн нь энэ байлаа гэж... Тэгээд бодсон чинь нэг л дотор онгойгоод сайхан болоод явчихлаа.
Жил жилийн Хаврын Баяр маань хүрээгээ тэлж байгаа тул, учир дутагдалтай зүйл шил даран гарч ирэх нь тодорхой. Энэ жилийн Хаврын Баярыг ч төгс төгөлдөр болсон гэж итгэлтэй хэлж чадахгүй ч ямартаа ч бид бүгд бүх хүчээ шавхан хийсэн юм шүү гэдэг л чухал юм болов уу. "Хаврын Баяр 2008" гэр бүлийн гишүүдтэйгээ хамтран ажиллахад үнэхээр сайхан байсан шүү гэдгээ энэ далимд хэлмээр байна.

За Хаврын Баяр ийм байдаг юм байж. Болдмаа гэдэг хүнд юу тохиолдов оо гэж.
2 сард бөөн шалгалттай, ёстой үхэх байх гэж бодсон шүү. Нойртой хоносон өдөр гэж бараг байгаагүй байх аа. Дэлгүүр ч орох сөхөөгүй конбини болон Орижин Бэнтотой найзлах шив дээ... За тэгээд арай гэж нэг шалгалтаа дуусаад Монгол харилаа.Монгол харьсан чинь ээж аавын хатуу дэглэмд ордог юм даа хөөрхий. Өглөө 7-8 цагийн хооронд босоод л, орой 23 гэхэд орондоо. Ёстой л зөв зохистой амьдрал гэж түүнийг хэлэх байх аа. Зурагт ч бараг үзээгүй, компьютертэйгээ ч тэр болгон найзалж чадалгүй... Завандаа гадагш гарч ЯМОХ, Хаврын Баяраа амжуулчихаад л...
Өө тийм миний төрсөн өдөр болсон юм байна. Сүүлийн 3 жил гэртээ тэмдэглээгүй. Үнэхээр сайхан байсан шүү. Бас багын найзуудтайгаа ч гэсэн тэмдэглээд, бөөн баяр.

гэх мэтчилэн олон сонин дуулгах гэсэн боловч одоохондоо Хаврын Баяраас өөр зүйл санаанд орж ирдэггүй ээ. Тэгж байгаад өнгөрсөн жил Герман, Франц явсан сониноосоо хуваалцана аа. Түр баяртай.

4 жилийн өмнөх би

Сая компьютерээ янзалж байгаад нэгэн сонирхолтой материал оллоо.
Яг одоогоос дөрвөн жилийн өмнө үүнийг нэгэн зохион бичлэгийн тэмцээнд илгээж байсан юм. Харамсалтай нь ямар нэгэн байранд шалгарч чадаагүй ч, тухайн үед үүнийг бичсэнээрээ нэг л юм олоод авчихсан юм шиг санагдаж байлаа. Үг үсэг, дүрэм, найруулгын гэх мэт алдаагаа ээжээрээ засуулж байсан юм. Ээжийгээ завгүй байгааг нь мэдсээр байж албатай юм шиг хагас дутуу, хачин юм барьж очиж байснаа бодохоор ичих шиг... За ямартаа ч 4 жилийн өмнөх Болдмаа юу бодож байсныг сонирхуулъя.
Жич: Тухайн үедээ л хүч хөдөлмөр гаргасан бүтээл минь юм. Зөвшөөрөлгүйгээр бүхэлд нь болон хэсэгчлэн хуулбарлахгүй байхыг хүсье.

大草原の中のボランティアたち

J.ボルドマー
　　　（モンゴル国立大学　コンピューター・数学学部　応用数学学科1年）

はじめに

｢ボランティア｣　という言葉は『広辞苑』には｢志願者。奉仕者。自ら進んで社会事業などに無償で参加する人｡｣　と書いてある。その他｢ボランティアは何でも自分でできる人｡｣と目にしたこともある。「ボランティア活動」と耳にすると、なぜかとても遠く感じられることはないだろうか。どのようなことをしたらボランティアになれるかとも考えたことはないだろうか。しかし、ボランティア活動は私からも、貴方からも始められるものだろう。
私たち市民は生きるために、いろいろな活動をしている。もちろん仕事をして給料をもらうものだが、それ以外にも実は無償で活動をしている。例えば、人と人のコミュニケーション、それから社会の市場での売買も無償で社会事業に参加していることになる。
そうだ。私たち人間は皆ボランティアで、ボランティア活動は私たちの側から始まるものなのだ。

その1
祖母の家での夏休み
－無垢で純粋な心のボランティア－
私は小学の頃、夏休みになると田舎の祖母のところへよく遊びに行った。祖母は4種類の家畜を飼い、毎日毎日が家畜の世話で忙しく、その上家事や孫である私の面倒を見るなどとても大変な様子だった。
ある夏のこと、近所の人が急用でウランバートル市へ行くことになり、後のことは全部祖母にまかせて行ってしまった。祖母は自分の家畜のみでなく、近所の家畜の面倒も全て見、残った子どもたちの世話、家事、乳製品作りも全て引き受けていた。それが、当たり前のことのように一生懸命だった。祖母だけでなく、すべての遊牧民はみな、いわゆる「ボランティア活動」のことなど一切知らずに｢自ら進んで｣人と助け合ってきたのだ｡これはボランティア活動が昔からこの土地に存在していたことを証明しているのではないか。
一方、都市の人はというと｢ボランティア活動｣のことは度々耳にしながらも、自分がそれをしてみようとは全く思わない。ボランティア活動が自分達の身近にあることを知っていながらもしないのだ。
　ここで田舎の遊牧民たちが無垢な｢ボランティア精神｣をそのままに保ちつつ、国際ボランティアに参加・協力するという可能性が考えられる。

その2
ゾッドとの戦い
－不幸が来る時、友の質がわかる－
ゾッドとは冬になると雪が積もり、家畜が枯草を掘り起こすことができず、餓えと寒さで100万頭以上も死んでしまう大惨事のことだ。
例として1999年から2000年に起きた深刻な雪害が挙げられる。このゾッドで約225万頭の家畜が死亡した。そのため、遊牧民は生活の糧をなくし、都市に押し寄せ、失業層が増えつつある。なにより恐ろしいのは、この家畜産業がモンゴルの経済を支えているということなのだ。なんと、家畜産業はモンゴルの国内総生産の3割以上を占めているものの、上記の2年連続のゾッドにより、産出が22.5パーセントも下がった｡このことから遊牧民のみでなく、国民すべての生活が悪化するに至った。
こんな困難な事態から切り抜けるのに力を貸し、援助を惜しまなかったのが世界各国の政府、国際諸機関、NGOだった。
特に一番近くで援助してくれたのが日本だったのだ。日本政府は2年連続のゾッドの被害を受けているモンゴルに対し、約13億万円の緊急無償援助を実施した。もちろん資金の他、生活確保用物資、家畜対策用物資などがあった。
しかし、これらは無償であるために、最近の若い遊牧民達はこの援助を頼りにし、自らは進んで何もしなくなったようだ。いわゆる無垢な｢ボランティア精神｣をだんだんと失いつつあるのだ。そのため、遊牧民にとってお手上げだったこの自然災害－ゾッド被害は遊牧民たちの無責任な状態ゆえに起きるトラブルに変わってしまっているのだ。自然災害が人災に変わってきているのではないかと不安だ。
国際協力とは両者がお互いに支え合って進む事業だから、援助を受けているモンゴル側にも何ができるかを考えてみよう。

その3
遊牧民にできること
－恩返しはすぐに－
遊牧民ばかりのモンゴルでも一年中の天候の予測をすることはできる。ゾッドが起きる恐れも何ヶ月も前にテレビやラジオで報告される。しかし、政府はこの予測を知っていながらも、予防や対策を十分にすることなく、ゾッドの被害を受けた後で初めて騒ぎ始める。また、ゾッド被害にあって援助を受けた遊牧民たちが、また同じようにゾッドで被害を受けるという繰り返しは許されないはずだろう。ミスを起こしたサラリーマンに例えれば明らかだ。しかし、その援助を受けた遊牧民たちが怠け、次の援助を待っているのだ｡なぜなら、どうせ援助が入ってくるのなら夏の間は冬の準備より精一杯楽しんで過ごそうと思う若い遊牧民も少なくないからだ。
こういったあらゆる事情でゾッド被害がもっと増大化していくのだ。だからこそ、ゾッドが起きる可能性が高い年は政府からの対策と遊牧民たちの冬の準備が大事なのだ。また、前年にゾッド被害にあって援助を受けた遊牧民たちが、若い遊牧民に自分達の経験やテクニックなどを教え、次のゾッドでの被害を減らせるようなボランティア活動もありがたいものだろう。
｢経験やテクニックを教えてやっても、自然災害には勝てない。｣と思う人も少なくないだろう。しかし、モンゴルには｢未熟な遊牧民の家の外だけがゾッドになる｣と言い伝えがある。昔のベテランの遊牧民達はもう夏からその年の冬の状況を知ることができた。それは長年の経験とモンゴル伝統的な知恵によるのだ。もちろん、これらの知恵は科学ともつながっている｡この知恵を持つ者なら誰でもゾッドには負けないはずだ。
日本からの援助の方法をみると、一般的にはゾッドの被害を受けた後の資金や物質的なものはあるが、ゾッドの被害からの予防、被害を減らすための教育などに関わる活動はあまりないようだ。それからJICAなどの団体のボランティアはみな日本人だ。ボランティアになる資格も｢国籍が日本｣と書いてあった。モンゴルの遊牧民がJICAのボランティアにはなれないのだろうか。
援助を受ける側もいつか援助をする側になるためにこそ国際協力があると思う。モンゴルもこのまま被害があるたびに、ただ緊急援助を受けているのではなく、｢恩返し｣しなければならない｡
その恩返しとは先進国の日本にないモンゴルの宝を分けること、それからモンゴルも日本のように先進国になり、日本の競争相手に立つことだ。

その4
草原の中のボランティアたち
－遊牧民が国際ボランティア?－
ゾッド被害にあった遊牧民達は確かにゾッドになるたびに最低でも何か一つは経験を得る。その経験に基づいて、次のゾッドと戦うことが大事だ。ここで次の意見を援助する側である先進国に勧めたい。
1. 一人に一度
被害にあった遊牧民は一度だけ援助を受けるべきだろう。その援助で立ち直り、何が悪かったのか、どのようにしたらゾッド被害を再び受けないかなどと反省し、次の年の準備に早速取り組むことが必要だ｡家畜を飼うことは、ただの日常生活での掃除、料理などとは違う。これは、モンゴルの経済を支えている重要な産業なのだ。だから、ゾッド被害にあえば、国に対しても責任を感じなければならないことは言うまでもない｡そのため、援助する側も援助をしてそのまま放任するのではなく、その後も遊牧民達との交流を保ち、次の行動などにも注意を向けることで援助の効果を知ることができる。

2. 援助を受けた遊牧民がまた援助を？
　援助を受けた遊牧民はその援助で立ち直り、被害で得た経験や知恵を他の遊牧民とも意見を交わし、若い遊牧民にもいろいろと教えることはできる。要するに、援助を受けた遊牧民が他の遊牧民達の役に立つボランティアになることだ。モンゴル人にモンゴル人遊牧民がボランティア活動をしてあげれば、モンゴルの事情や家畜のことも熟知しているので、相互理解にも苦労せず、とても効果的なボランティア活動となるのではないか。
本物の国際ボランティア専門家にならなくても、遊牧民であれば自ら進んでできることは多いが、遊牧民たちは話す技能があまり優れてはいない。一言で、自分が知っていることや思ったことなどを言葉にするのが苦手なのである。ここで先進国のODAの出番だ。自分の心や知識と重ねて本物のボランティアになる意識と、ボランティア活動の具体的な方法を専門的な知識に基づいて伝えてもらいたいものだ。その専門的な知識を与えられるのがODAなのだ。そのためには、ODAによる遊牧民たちのためのボランティア活動の専門的な知識を与える学校やコースなどを開講する必要があろう。
ボランティア活動の知識だけではなく、家畜産業に必要な知識や技術など科学的な知識も必要だと思う。名づけて｢遊牧民向け家畜産業教育｣だ。
　モンゴル人の遊牧民が、やがて国際ボランティアとして活躍する日も訪れるのではないか｡

その5
モンゴルのワイルドライフにチャレンジ
－遊牧民を世界のアイドルに－
　誰の手も触れられていないワイルドな自然と生活はモンゴルだけにあるとよく言われる。果てしなく続く広々とした大草原、自然と共に生きる美しい心の遊牧民たち。これらがモンゴルの宝物だ。この宝を長く守り続け、自然のまま保ってきたのが遊牧民達だ。その人たちをぜひ世界のアイドルにしてやりたいと私は心から思う。私が今こうやって生活しているのも遊牧民達のお陰だ。私だけではなくモンゴル国が存在しているのもこの人たちのお陰であるのは言うまでもない。こんな善行者たちと彼らの知恵と努力をただモンゴルだけで終わらせるわけにはいけない。
現代科学で証明されたことも、遊牧民ははるか昔から、体験から知り、日常生活に使用していた。モンゴルの遊牧民の生活は、実はすべて科学的な裏づけがあるものなのである。その知恵を世界中の人々に知ってもらい、教わってもらい、それから尊敬してもらいたい。また、モンゴルのワイルドライフにチャレンジさせ、自然を守ることの大切さも知ってもらいたい。今はハイテクの時代だ。けれども、こんな時代にもモンゴルの遊牧民の知恵は決して不要なものではない。きっと日本の子どもたちの遠足先はモンゴルの大草原になる日が来るだろう。
これはとても素晴らしいボランティアだと思う。こうして、ODAが途上国を支え、途上国もできるだけ努力し、国際協力に参加すれば、ODAが本当に意義深いものになるだろう。
そんな日が訪れるのは、はるか遠い未来ではないと信じている。

おわりに

私も祖母のように無垢で純粋な心のボランティアになり、世界の人々のために役立ちたいと思う。世界の未来は私たち若者の手にあるのだから。
　「三人寄れば文殊の知恵」と言うように、未来を輝かしいものとする知恵は私たちの中にあるのだ。

参考URL
http://www.mofa.go.jp/mofaj/gaiko/oda/news/news_1/news_2_b1.html
http://www.fedu.uec.ac.jp/FEDU/Wordl/Mongol/report01hara.htm
http://www.mclibrary.edu.mn/mwa2002/team/team16/

Хунт нуур аа гэж...

  Хэд хоног нойргүй явсаар байгаад мангар юм шиг болчихож. Арай гэж блогоо бичиж байна.
   Уржигдар ЯМОХ-ын УЗ-ийн хурлаа тарчихаад балет үзлээ. Ленинградын Улсын Балетын Чуулгын "Хунт нуур"-ыг үзэв. Аргагүй л 170 жилийн түүхтэй балетын чуулга юм даа. Би учир зүггүй балет мэддэггүй ч гэсэн, өдийг хүртэл үзэж ирсэн балет дундаас хамгийн тансаг нь байлаа. Суудал маань тайзнаас хол байсан тул царайг нь харж чадаагүй ч, тэр гар хөлний уян найланхай бас эрч хүчтэй хөдөлгөөн нь, амьд хөгжмийн чуулга нь, тайз засалт хувцас хунарынх нь дэгжин тансаг байдал нь ёстой л цус хөөргөж байна лээ шүү. Харамсалтай нь эхний үзэгдэл дээр нь зовхио дийлэхгүй дуг хийж орхисон байв. Гэнэт нэг л танил ая яваад нүдээ нээгээд харсан чинь нэгдүгээр үзэгдлийн хоёрдугаар хэсэг(зарим балетэн дээр хоёрдугаар үзэгдэл)-ийн алдарт "Дөрвөн хунгийн бүжиг" явж байдаг юм байна. Энэ аяыг нь байнга сонсдог болоод ч тэр үү нэг л сэтгэлд ойрхон байдаг юм. Бүжиг нь ч гэсэн дөрвүүлээ гараа хөтлөөд яг ижилхэн хөдөлгөөн хийнгээ, хажуу тийшээ, урагшаа явж, үсрэх нь нэг л хөөрхөн... Тэр хөдөлгөөнийг яг тэгж зэрэг хийнэ гэдэг бас агуу шүү.
   


   Энэ хэсгийг үзээд хөөрчихсөн байсан болоод ч тэр үү, 3 үзэгдлийг дуустал нь сэрүүн байсан шүү. Завсарлагаанаар нь тухайн бүжгэн жүжгийн программыг авснаа одоо үзээд сууж байна. Оросууд урлаг, спорт, шинжлэх ухаан гээд бүх л зүйлд авъяастай байх юм аа. Орос гэснээс "Цагаан шөнийн" хот Ленинград(Санкт-Петербург) нэг явж үзэх юм сан...
   Монголд анх "Хунт нуур" 1975 онд тавигдсан гэдэг. Дараагийнх нь 1993 онд гэж сонссон. Хамгийн сүүлд бол 2005 онд буюу "Хунт нуур" Монголын тайзнаа тавигдсаны 30 жилийн ойгоор тавигдсан шиг санаж байна. Гэхдээ энэ хооронд тогтмол, маш олон удаа тавигдсан гэсэн. Би Монголд "Хунт нуур" үзэж байсан шиг санадаг юм. Даанч яг хэзээ, хэний тоглосоныг гэдгээ мэддэггүй. Хэрвээ Монголын Дуурь Бүжгийн Эрдмийн Театрынх бол 1993 онд үзсэн болж таарах гээд... Нэг удаа Японоос балетчид ирж тоглож байсан. Тэр гэхдээ "Цөмөөхэй" байсан шиг санах юм... Ээжээсээ асуудаг хэрэг ээ. "Та яг намайг ямар юманд дагуулж явсийн?" гээд. хэхэ.
  Энэ удаагийн балетнаас хоёр зүйл мэдэрлээ. Эхнийх нь, Монголын балет аль ч улсын дор орохгүй чадалтай юм байна гэдэг. Дараагийнх нь, би урлаг ойлгодоггүй, мэддэггүй гэлтгүй балет, дуурь, драм зэргийг үзэж л байх хэрэгтэй гэдэг. Цааш цаашдаа өөрийгөө хөгжүүлэх үүднээс байнга иймэрхүү тоглолтуудыг үзэж байнаа гэж... Дашрамд хэлэхэд, иймэрхүү тоглолтуудын билетийг эртнээс захиалбал бараг тал үнээр нь авч болдог юм байна лээ шүү.

Хоёрхон чавхдсандаа хорвоог багтаасан...

   Бээжингийн Олимпийн нээлтэн дээр морин хуур эгшиглэнэ. Үүнийг мэдсэн олон Монгол улсын иргэд дор дороо бухимдал дургүйцлээ илэрхийлж байна. Би ч гэсэн анх сонсоод юу гэхээ мэдээгүй шүү. Гэтэл сайн бодоод үзвэл бас тийм ч уур хүрмээр зүйл биш юм шиг ээ. Бид үүнийг зөвөөр хүлээж авч, бодлоготой хөдөлбөл харамсалтай ч юм уу, эсвэл ичмээр ч юм уу зүйл огт байхгүй гэж бодох юм.

   Морин хуур бол дан ганц Монгол улсын хөгжим биш, Монгол үндэстний хөгжим. Гэдэг маань Өвөр Монголын Өөртөө Засах Орон ч гэсэн Морин хуурыг өөрийн хөгжим гэх эрхтэй. Өвөр Монголын Өөртөө Засах Орон маань Хятад улсын харъяат. Гэдэг маань Хятад ч гэсэн морин хуурыг "Манай улсын цөөнх үндэстний хөгжим" гэдэг утгаараа өөрийнх гэх бүрэн эрхтэй. Бид хэрэв үүн дээр хөгжмөө тоглуулахгүй, манай хөгжим гэсэн байдлаар хандах юм бол Өвөр Монголчуудыг "Монгол үндэстэн" биш хэмээн үгүйсгэж байгаа хэрэг болох бус уу.

   Өнөөдөр дэлхийн сая сая хүн тоглодог төгөлдөр хуур анх Италид зохион бүтээгдсэн гэдэг. Гэтэл өнөөдөр төгөлдөр хуурыг хэн ч хаана ч тоглож болдог шүү дээ. Ингээд бодохоор морин хуурыг ч гэсэн хаана хэн тоглоход асуудалгүй баймаар. Харин ч Морин хуур маань UNESCO-н Дэлхийн Соёлын Хийсвэр Өв (Intangible Cultural Heritage) болон зарлагдсан байдаг нь олзуурхууштай. 2009 онд албан ёсоор бүртгэгдэх юм гэсэн. Хийсвэр өв гэснээс манай уртын дууг маань харин Олон Үндэстний Соёлын Хийсвэр Өв гээд Хятад ба Монгол улсынх гээд зарласан байсан. Өвөр Монголд ч гэсэн өөрийн гэсэн уртын дуу байдаг болохоор үнэхээр яах ч аргагүй юм. Энэ маягаар Хятад улс морин хуурыг ч гэсэн олон үндэстний гэдгээр бүртгүүлэх биз. Хөгжим зэмсгээр ч зогсохгүй Монгол бичиг болон Монгол хэлийг хүртэл бүртгүүлэх боломж тэдэнд байна.

   Хятад энд тэндхийн үйл ажиллагаан дээр морин хуур болон уртын дууг танилцуулахыг зогсоох арга байхгүй ч, Монгол улсын засгийн газар маань аль болох эдгээр үнэт өвүүдээ хэн хүнээс өрсөн албан ёсоор бүртгүүлж, дэлхий дахинд зарлахгүй бол бүх зүйл л бичиг баримтан дээр тогтож буй өнөөдөр бид газар нутгаа хүртэл алдах энүүхэнд байна. Тийм ч учраас Японд сурч буй Монгол оюутан бид Монголынхоо тухай, Монгол соёлынхоо тухай аль болох их хүнд ярьж, танилцуулж, байнга л "Монголын элчин сайд" байх ёстой юм. ЯМОХ-оос зохион байгуулдаг Хаврын Баяр ч гэсэн үүнд их том үүрэг гүйцэтгэдэг гэж бодож байна.

   Эцэст нь хэлэхэд Бээжин Олимп 2008-ын нээлтээр Морин Хуурын талаар ямар тайлбар хийхээс л их зүйл шалтгаалах байх гэж бодож байна. Үүн дээр манай улсын зүгээс ч гэсэн маш болгоомжтой хандахгүй бол болохгүй буй заа.

"Чингис хаан" жүжиг

     Өнөөдөр "Чингис хаан" жүжгийн урьдчилсан тавилтыг үзлээ. Япон зохиогч, найруулагч, продюсер, жүжигчид, стаффтай энэ жүжгийн талаар төрсөн сэтгэгдлээ бичье.
     Өнгөрсөн жил "Бөртэ Чоно-Чингис Хаан" хэмээх кино дэлгэцнээ гарсныг та бүхэн санаж байгаа байх. Мөн л Япон найруулагч, жүжигчидтэй (гол дүрүүд) энэ кино олон ч хүний шүүмжлэлтэй учирч, янз бүрээр яригдсан. Би өөрөө үзээгүй ч сураг сонсохнээ Бөртэ үжин Жамухатай сүй тавьсан байдаг гэсэн. Энэ удаагийн "Чингис Хаан" жүжгэнд ч гэсэн арай боловч төстэй зүйл ажиглагдсан. Бөртэ үжин маань Тэмүжингийн бие хамгаалагч аятай хөнгөн шингэн хувцаслаж, хутга барин үсэрч дэвхцэн, амь тэмцэн хамгаалж байх юм гэнэ. Хатан гэхээсээ илүү зарц бараа бологч шиг л аяглаж, сав л хийвэл өвдөглөн сууж, толгой бөхийлгөх юм. Хамгийн хачирхалтай санагдсан нь Жамухын сүйт "カルカ" хэмээх гүнжид Тэмүжин сэтгэл алдарч, түүнд нь Бөртэ үжин гомдон тунирхаж байх юм. Жамухын хатдын дунд "カルカ" гэж байсан билүү гэж бодлоо... Хамгийн ойр бууж байгаа нь Хулан хатан байдаг, гэтэл Хулан хатан Жамух хоёр чинь ямар хамаатай билээ...
      Кинон дээр бол Хулан хатан хутга шиддэг гэсэн, харин жүжгэн дээр бол Бөртэ үжин хутга барин дайрдаг юм. Кинон дээр Бөртэ үжин Жамухатай сүй тавьсан байдаг бол, жүжгэн дээр "カルカ" Жамуха хоёр сүй тавьжээ. Ай даа яаж яваад ийм зохиолтой болсон юм бол бүү мэд.
     Жамухын Жадаран аймгийн талаар огт дурдагдсангүй, анхнаасаа л Хэрэйдийн хүн аятай дүрслэгдсэн байсан. Хамгийн гайхсан нь Тэмүжин, Жамуха хоёр багын анд байсан гэдгийг огт үзүүлээгүй шүү. Мөн Өүлэн эхийг Тэмүжинг Чингис Хаан цол авахаас өмнө нас барж байх юм. Гэтэл Өүлэн эх чинь 1220 онд хорвоогоос хальсан биш билүү(Андуурч байж магад).
     Гэх мэт шүүмжлэх зүйл их гарч ирсэн ч уран сайхны, хайр сэтгэлийг үзүүлсэн жүжиг гэдгийнхээ хувьд бол сайн жүжиг болж чаджээ. Өмнө нь нэг удаа сургуулилтыг нь харж байсан юм. Тэр үед их л биширч байсан сан. Жинхэнэ тоглолтыг нь үзээд бүр хэлэх үггүй боллоо. Гайхамшигтай. Жирийн нэг жад барьсан харуул нь хүртэл зулайнаасаа хөлийн тавхай хүртлээ "цахилгаан" гүйлгэж, бүх биеэрээ, бүх сэтгэлээрээ жүжиглэж байсан. Үг хэлэхгүй ч гэсэн, онцгойрч хөдлөхгүй ч гэсэн тэр дүрүүд байсан цагт л жүжиг гэдэг амилдаг юм байна гэдгийг мэдэрсэн дээ.
      Монголд "Бөртэ Чоно-Чингис Хаан" киног гаргахыг хориглох хүсэлт удаа дараалан гарсан. Энэ жүжгийн хувьд харин яах бол? Нэгэнтээ л хууль судалж байгаа юм чинь энэ талаар жаахан судлаад хуваалцах болно оо.
     Энэ жүжгийн веб хуудас нь http://www.yu-jo.com/genghis/genghis.htm тул та бүхэн нэг ороод үзээрэй. Жүжгээ ч гэсэн нэг үзээд авбал зүгээр шүү. Өөрийн эрхгүй түүхээ дахин нэг шагайж харах сайхан боломж гардаг юм байна лээ.
     Дашрамд хэлэхэд манай ЯМОХ энэхүү жүжгийн зохион байгуулагчидтай хамтран театр дээрээ Монгол дээл өмсөж үзэх буланг нээн ажиллуулж байгаа. 1-р сарын 4, 13, 17, 20, 28-ны өдрүүдэд тус тус 16 цагаас ажиллана. Зав чөлөөтэй хүн байвал өдөр 12.30-с ирж жүжиг үнэгүй үзчихээд, бага зэрэг туслаад явж болно шүү. Ирэх хүсэлтэй бол chingiskhaanyamokh@yahoo.com хаягаар холбоо барина уу. Мөн эргэн тойрны хүмүүсдээ ч гэсэн энэ жүжгийг сурталчилж өгвөл их баярлана. ЯМОХ-оос билет авах юм 50% хямдраад 4000 иен болно шүү. Энэ боломжийг бүү алдаарай.

Энэ оны хамгийн анхны наран

Enjoy

Шинэ гараа

      2008 он ч их л яаруу жил болох болтой дог оо.
      Өчигдөр оноо гаргах гээд Ёкохамад байдаг найзындаа цуглав. Хоол ундаа хийж эхлэх гэсээр байтал цаг орой болж, хам хум идээд бушуухан шиг Минатомираи руу хөдлөв. Буудлаасаа бага зэрэг зайтай байр байсан тул гүйхээс өөр аргагүй байлаа. 7, 8-н хүн нэг захаас нөгөө зах хүртэл хар хурдаараа гүйгээд өнгөрөв. Каунтдаун болох газартаа 3 минут хоцорч очно гэдгээ мэдсэн тул шууд л дэншан дотроо тоолж байгаад оргилуун дарсаа буудуулав. Энэ жилжингээ дэншанд явах юм байлгүй дээ, ноднингийн Тугаа шиг... Буудлаасаа яг гарч ирээд л хартал хамгийн сүүлийн салют пүс "бударч" байх юм. Энэ 1 секундын салютын төлөө баахан гүйж яарч ирсэндээ инээд хүрэв. За яахав, Японы цагаар тухтай оноо гаргаагүй ч Монголын цаг гэдэг нэг боломж үлдсэнээ санаад тайвшрав. Тэр хавиар тоглоомын парк хэссэн шиг, ганц хоёр тоглоом тоглосон шиг цаг нөхцөөв. Бас болоогүй ээ, найзтайгаа хамт НИГАОЭ буюу өөрийнхөө хошин зургийг зуруулаад авав. Дараа зургийг нь аваад тавина аа. Ямартаа ч Монголынхоо цагаар шинэ оноо амжилттай, тайван гаргаж найзынхаа руугаа буцав. Өглөө их эрт бас нэг хөтөлбөртэй байсан тул бас л яаран гэр лүү нь гүйв. Дахиад л 7, 8-н хүн сүр сар гээд л өнгөрөв.

      Найзындаа очингуутаа идэж амжаагүй байсан хуушуур салатаа идэв. Хуушуур их амттай болсон. Найзууддаа баярлалаа. Харамсалтай нь миний хариуцаж авсан салат, төмсөө сойгоогүйн улмаас нялцайсан муухай юм болов.



Уучлаарай. Сүүтэй цайны тухайд ч гэсэн уучлаарай(Давс гээд АЖИНОМОТО амтлагч авчихсан байна лээ).

      Хагас цаг ч бололгүй хам хум хувцаслаад дахиад л буудлын зүг гүйцгээв. 6, 7-н гар сүр сар гээд л ...
Хав харанхуйд гарсан хүмүүс чинь үүр яг цайхын алдад далайн эрэг дээр очив. Тэнгэрийн хаяа ямар ч үзэсгэлэнтэй юм бэ. Үгээр илэрхийлэхийн аргагүй тул зургийг нь л тавъя. Ямар ч гэсэн гүйсээр байгаад энд ирсэндээ хүн болгон сэтгэл хангалуун байлаа. Далайн мандлаас ургах тэр час улаан нарыг хараад энэ оныхоо бүх л эрч хүчийг олоод авах шиг болсон. Алгаа хавсраад өөрийн болон гэр бүлийнхээ, найз нөхдийнхөө эрүүл мэнд, аз жаргалын төлөө мөргөсөн. Өө тийм, нар харах гэж далайн эрэг явсан биш Фүжи уул яг ар талд байсан байна лээ шүү. Та бүхэн ч гэсэн нэг очоод нар мандахыг хараарай. Канагава мужийн Хирацүка Саутерн Бийч гэж бий. Өглөө хамгийн эхний дэншагаар хөдлөхөд амжина.
      Өвлийн хүйтнээ мэдрхэгүй шахам гүйсээр үдсэн 2007 он, угтсан 2008 он. Үнэхээр сайхан дурсамжтай үлдлээ. Өнгөрсөн ондоо хийж амжаагүй зүйлээ болон шинээр хийхийг зорьсон бүх зүйлээ 2008 ондоо багтааж хийж бүтээхийн төлөө хичээх болно оо.
      Өө тийм, 2007 оны 12-р сарын 30-нд алдарт ВИМО-гийн шинэ жилийн үдэшлэг болсон. Олон ч сайхан хүмүүстэй танилцаж, их л хөгжилтэй үдшийг өнгөрөөлөө. Манай охид бүсгүйчүүд ч үзэсгэлэнтэй юм аа. Зохион байгуулагчиддаа баярлалаа.


Special Thanks to Васэдагийн ИС-ийн хамт олон. Та бүхнийхээ ачаар шинэ оноо сайхан зурагтайгаар угтаж чадлаа. Үнэхээр их баярлалаа.